Straw: Η ταινία του Netflix που μας δείχνει πόσο δύσκολο είναι να είσαι μητέρα

Η ταινία μάς συστήνει τη Janiyah, μια γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της την κόρη της και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, παλεύοντας καθημερινά. Μέσα σε μία μέρα, όλα πάνε στραβά: χάνει τη δουλειά της, αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, μπλέκει σε μια ληστεία και βρίσκεται να κρατάει όμηρους και να βρίσκεται όμηρος σε μια τράπεζα. Και όσο περνά η ώρα, βλέπουμε πόσο βαριά είναι τα πράγματα που κουβαλάει μέσα της. Είναι η «τελευταία σταγόνα» που την κάνει να λυγίσει.

Αυτό που με άγγιξε πιο πολύ είναι το πόσο ανθρώπινη και αληθινή είναι η ερμηνεία της Taraji P. Henson. Μπορείς να δεις στα μάτια της την κούραση, τον θυμό, την αγάπη για το παιδί της, αλλά και την απόγνωση όταν δεν βλέπει διέξοδο. Η ταινία σε κάνει να νιώσεις πόσο δύσκολο είναι να τα βγάλεις πέρα όταν είσαι μόνος σου και όλα γύρω σου καταρρέουν.

Η ιστορία είναι δυνατή και σε πολλά σημεία συγκινητική. Ναι, έχει και υπερβολές, και μερικές σκηνές μοιάζουν λίγο «δραματοποιημένες» παραπάνω απ’ όσο χρειάζεται. Αλλά δεν θα το έλεγα αυτό αρνητικό — γιατί ο στόχος είναι να μας κάνει να σκεφτούμε τι περνούν τόσες γυναίκες εκεί έξω που παλεύουν κάθε μέρα, και να δούμε πίσω από το προσωπείο τους.

Το Straw δεν είναι μια ταινία για να περάσεις απλώς την ώρα σου. Είναι μια ταινία που θα σε συγκινήσει, θα σε θυμώσει, θα σε στεναχωρήσει αλλά και θα σε κάνει να εκτιμήσεις τους ανθρώπους γύρω σου που δεν τα παρατούν. Είναι μια υπενθύμιση ότι όλοι έχουμε ένα όριο — και ότι καμιά φορά πρέπει να ζητάμε βοήθεια πριν φτάσουμε σ’ αυτό. Και φυσικά το τέλος σε συγκινεί και σε ταράζει.

Εγώ τη συνιστώ σε όποιον θέλει να δει μια ιστορία γεμάτη συναίσθημα, αλήθεια και δυνατές ερμηνείες. Δεν είναι τέλεια, αλλά δείχνει την αλήθεια μιας γυναίκας που παλεύει μόνη της στην καθημερινότητα της για να επιβιώσει. Και αυτό για μένα μετράει.

Είναι ήδη διαθέσιμη στο Netflix και έχει ήδη αποσπάσει πολύ καλές κριτικές από το κοινό και τους πρώτους θεατές. Είναι μια ιστορία που αξίζει να ακουστεί.